ROOTSVILLE CD REVIEW by Luc Meert

Dit is zo een album waarbij je na de eerste beluistering al denkt : “Yep, this is it ! “

The Rusty Wright Band was voor mij volslagen onbekend maar blijkt in hun land van herkomst al een stevige live-reputatie te hebben opgebouwd.  Wie al het podium deelde met Charlie Musselwhite (!) , Lynyrd Skynyrd (!) en andere Etta James (!) moet inderdaad wel iets zijn mars hebben en dat bewijzen ze ten volle op dit album.
Volgens hun eigen zeggen is hun muziek een kruising van Bonnie Raitt en Stevie Ray Vaughan en de gitaarlicks van Rusty doen effectief meer dan eens denken aan deze laatste maar ik hou het liever op een Allman Brothers Band sound op speed, met dat verschil dat de keyboards wel een héél prominente rol krijgen toebedeeld bij RWB.

Ze zijn moeilijk in één bepaald vakje in te delen en dat kunnen we alleen maar toejuichen. Southern rock op opener van dienst World Upside Down, prachtige bluesballads als Messin’Around met uitstekende vocals van Laurie LaCross (Mevrouw Wright), het rockende, jazzy-achtige Last Days of Whitey Malone met een losgeslagen Eddie Lester op sax…het energieke, swingende What a Ride”……

Maar nog het meest van al waren wij onder de indruk van het sublieme gitaarspel van Rusty Wright: een likje SRV, een riff die je zou kunnen toewijzen aan Jimmy Thackery….Rusty kan het allemaal probleemloos aan. Het plezier van het spelen druipt van dit album en wij kunnen alleen maar hopen dat ze de komende zomer op een van de festivals hier ten lande zullen te bewonderen zijn.  Al dit swingend schoons moet op een podium zeker vonken geven…

Anyway, als je van de muziek van vermelde namen houdt zal deze cd je absoluut weten te bekoren.

(Luc Meert)